Het is een prachtige lentedag in april. De ochtend is vroeg, de zon schijnt fel, de lucht is helderblauw en er waait geen zuchtje wind. Het perfecte weer om thuis te blijven en te genieten, maar helaas wacht de school op mij. Met mijn zware, leren schooltas op mijn schouder loop ik de trap af naar beneden. In de keuken zit mijn vader aan tafel, zoals elke ochtend, met een kop koffie, zijn krant en een brandend shaggie in zijn mond. Hij wacht op zijn collega, die hem binnenkort komt ophalen voor hun werk. "Goedemorgen," zegt mijn vader terwijl hij de laatste slok van zijn koffie neemt en zijn krant dichtvouwt. Door het keukenraam zien we het witte busje van zijn collega de oprit oprijden. Ik zeg hem gedag en hij staat op, pakt zijn kleine wit-blauwe koelbox en loopt naar de deur. Met een korte zwaai naar mij stapt hij in het busje en rijdt weg.
Terwijl ik koffie voor mezelf inschenk, smeer ik een stapel broodjes. Eén ervan eet ik op terwijl ik met mijn blik over de krant ga, die mijn vader net heeft dichtgeslagen. Ondertussen hoor ik boven een wekker afgaan. Mijn moeder en broer worden ook wakker; hun stemmen en gestommel dringen zachtjes door het plafond. Ze hebben geen haast vandaag: mijn moeder heeft een vrije dag, en mijn broertje begint wat later.
Het is tijd voor mij om naar school te gaan. Ik roep naar boven dat ik vertrek, waarop mijn moeder me een fijne dag wenst. Snel stop ik mijn broodtrommeltje en een paar pakjes drinken in mijn leren schooltas en stap naar buiten. Een frisse voorjaarsbries verwelkomt me terwijl ik een diepe teug van de ochtendlucht neem. Ik open het slot van de schuur, haal mijn fiets tevoorschijn en sluit de deur weer zorgvuldig. Mijn tas leg ik op de bagagedrager en zet hem stevig vast met mijn snelbinders en een extra elastiek, zodat hij geen kant op kan. Je weet maar nooit – er zijn altijd van die vervelende gasten die proberen je tas van je fiets te schoppen. Maar bij mij hebben ze geen schijn van kans. Met een soepele beweging stap ik op mijn fiets en begin aan mijn dagelijkse tocht naar school, een rit van 15 kilometer naar de stad. Terwijl ik de straat uitrijd, voel ik de warme voorjaarszon op mijn gezicht. Het is zo fel dat ik even stop om mijn zonnebril op te zetten – felle zon in mijn ogen is niets voor mij. Daarna vervolg ik mijn weg. Al snel fiets ik langs een vijver, waar eenden vrolijk kwetteren en kwaken. Dat geluid maakt me altijd zo blij. Ik denk bij mezelf: later, als ik volwassen ben, wil ik ook een vijver met eenden hebben. Ik trap verder door het dorp, totdat ik bij de lange weg kom die naar de stad leidt. Onderweg sluit ik me aan bij een groepje mede-leerlingen die ook naar hun scholen in de stad fietsen. De gesprekken om me heen, het gezang van vogels en de warme zonnestralen maken de rit bijna magisch. We fietsen langs uitgestrekte weilanden, waar koeien loom grazen, tulpen in alle kleuren in bloei staan en dartelende lammetjes nieuwsgierig met ons meerennen. Van zulke momenten kan ik intens genieten. Nee, het is echt geen straf om elke dag naar school te fietsen.
In het volgende dorp wordt je meteen begroet door een heerlijke geur. Het is de geur van versgebakken brood van de warme bakker. Zijn net gebakken broden laat hij buiten afkoelen, zodat de geur zich door de hele omgeving verspreidt. Met een glimlach trap ik verder, nog steeds in dezelfde lange stoet fietsers, waar steeds meer mensen zich bij aansluiten. De route voert me langs de kerk, onder het viaduct door en over het fietspad langs de snelweg. Hier fietsen ook veel mensen uit omliggende dorpen. Samen vormen we een grote, lange kolonne die richting de stad beweegt, waar de verschillende scholen te vinden zijn. Langzaam wordt de groep kleiner, totdat iedereen zijn eigen bestemming bereikt. Bij de spoorwegovergang moeten we even wachten; een trein komt langzaam in beweging vanaf het station. Ondertussen zie ik mijn klasgenoten. We groeten elkaar, lachen, en fietsen samen verder richting school. Daar zetten we onze fietsen in de stalling. Net op tijd horen we de schoolbel en rennen snel naar binnen om aan de les te beginnen.
Reactie plaatsen
Reacties